Vannacht hebben we eindelijk (relatief) uit kunnen slapen. We hadden de gelegenheid om al rond 22.30u te gaan slapen (niet dat we dat ook echt deden) en afgelopen ochtend zaten we om 9.30 aan het
ontbijt. Na redelijk te hebben ontbeten naar mijn mening; er was namelijk niet veel meer dan broodjes met jam, pakten we allemaal onze koffers en tassen in. Vervolgens verzamelden we alle spullen
in een kamer en vertrokken we naar het strand. Het weer vandaag was overigens ook schitterend, vandaar dat we besloten om maar even verfrissend te voetenbaden in de Stille Oceaan.
Onderweg naar het strand kwamen we nog langs een
winkelcentrum genaamd "Larcomar" gelegen in het stadsdeel Miraflores. We waren eerder al een keer wezen lunchen in dit winkelcentrum in een restaurant genaamd "Mango's". In Larcomar kregen we
allemaal nog een halfuurtje de gelegenheid om onze laatste Soles en Dollars te besteden. Sommigen kochten wat eten, sommigen een laatste souvenir; kortom bijna iedereen had nog wel wat geld te
besteden. Nadat het halfuur voorbij was, rond het begin van de middag, vertrokken we richting het strand.
Er was alleen nog een klein probleempje; hoe kwamen we namelijk bij
het strand? Dat viel namelijk tegen met al die mooie maar steile kliffen waarbij geen een trap naar het strand te bekennen was. Toen besloten we om toch maar alvast de goede richting in te lopen,
en niet veel later kwamen we een weggetje tegen dat richting het strand naar beneden ging. Toen we eenmaal op het strand aankwamen besloten sommigen meteen hun schoenen en sokken uit te trekken en
vervolgens te wachten tot er een verfrissende golf over hun voeten spoelde.
Anderen hadden geen zin om nat te worden en bleven dus langs de kant
kijken hoe hun medereizigers werden overspoeld door de golven die op het strand aanspoelden. Harald was de eerste die besloot net een paar stapjes verder de golf af te gaan wachten; hij werd dus
ook als eerste zeiknat (terwijl de rest hard stond te lachen aan de kant). We moesten om 15.00u alweer klaarstaan voor de bus die ons bij het hostel kwam ophalen, althans; dat was de bedoeling.
Toen besloten Robin en Sietske rond 13.15 dat we toch maar eens moesten gaan lunchen (ondanks alle lol die Robin had in de zee ;) ).
We liepen vanaf het strand richting het stadscentrum om daar te gaan
lunchen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een Peruaans kiprestaurant waar we lekker voor de laatste keer in Peru hebben geluncht. We moesten alleen wel snel terug naar het hostel lopen nadat we klaar
waren met eten, omdat de bus daar al op ons stond te wachten om naar het vliegveld te vertrekken. Nadat alle tassen en koffers in waren geladen vertrokken we naar het vliegveld, waar nog het een en
ander geregeld moest worden.
Robin en
Sietske zaten namelijk op een andere vlucht geboekt dan alle 14 leerlingen nadat er wat dagen ervoor wat was veranderd in de planning qua vluchten. Terwijl de meesten even hun natte kleren gingen
verwisselen met droge kleren, ging ik (Jasper) met Robin en Sietske proberen te regelen dat Robin en/of Sietske mee kon vliegen met de vlucht van alle leerlingen. Helaas zat het hele vliegtuig
volgeboekt en was er alleen nog maar plaats in de business class; waarvoor je 'nog maar' $2000 hoefde bij te betalen per persoon. Kortom geen goede oplossing. De tweede mogelijke oplossing was dat
een van de leerlingen zou ruilen van vlucht met Robin of Sietske. In dit geval probeerden we dus mij (Jasper) van vlucht te wisselen met Sietske. Helaas was dit ook weer een dure grap; dit zou
namelijk $800 kosten om te regelen. Uiteindelijk hebben we dus besloten het maar te laten zoals het was; de 14 leerlingen op de ene vlucht en de twee leraren op de andere. Lina was ondertussen al
aangewezen als 'reisleidster' onder de leerlingen met assistentie van ex-reisleider Mario.
Nadat iedereen officieel het land uit mocht namen we afscheid van
Robin en Sietske die 40 minuten eerder richting Madrid zouden vertrekken. (Later kwamen Levy, Harald, Jip en ik ze trouwens weer tegen toen ze bij de gate zaten te wachten om te gaan boarden en
hebben we nog maar even zitten kletsen en afscheid genomen. Tja, afscheid nemen is natuurlijk moeilijk.. Haha!) Wij moesten 40 minuten later ook gaan boarden, rond 19.00. Voordat dat was gebeurd
besteedden sommigen nog snel hun laatste geld.
De reis zonder leraren is verder helemaal goed verlopen en we zijn onderweg geen mensen kwijtgeraakt! Het enige wat jammer was, was dat de meesten van ons erg ver van elkaar af zaten tijdens
de vlucht. (Opvallend detail; er waren nog minstens 5 plaatsen over in het vliegtuig waar de leerlingen in zaten, wat eigenlijk had betekend dat Robin en Sietske er gewoon bij hadden gekund.. Maar
ja, niks aan te doen! Alles is goed gekomen uiteindelijk!)
Vandaag was een mooi afscheid van Peru!
Jasper
Goedenacht, of moet ik eerder zeggen goedeochtend?
Voor de meesten van ons, die nog wakker waren voelde het als midden in de nacht, rond 03:00u, terwijl veel Nederlandse families al rond deze tijd, 10:00u wakker werden. De eerste mensen keken al
raar rond toen ze door hun raampje naar buiten keken en het felle licht zagen terwijl hun telefoon een tijd midden in de nacht aangaf. Afgezien van het tijdsverschil en de tijd konden veel mensen
nog wel een goede nachtrust pakken. Zelf heb ik (Levy) toch nog zo’n 7uur geslapen. Anderen hebben de hele reis niet geslapen doordat er een fijne buurvrouw/man naast hen zat die het net wat
moeilijker maakte om te slapen (wat een gesnurk zeg). Rond 04:30 Peruaanse tijd kregen we ons ontbijt bestaande uit een broodje ham en kaas, een bakje fruit, natuurlijk alweer een muffin en een
amandelchocolade reep. Mijn buurvrouw was net zo slim om 10 minuten voor het ontbijt naar de wc te gaan (wie weet waarom het zo lang duurde) en daardoor haar ontbijt miste. Toen ze terug kwam was
ze niet al te blij iedereen te zien eten behalve haarzelf, dit uitte ze ook op het cabinepersoneel. Eenmaal klaar met het ontbijt waren we al bijna bij het vliegveld in Madrid.
Geland in Madrid liepen we door de paspoort controle
en zagen we Robin en Sietske al klaar staan met een bordje in hun handen waarop stond: Lina El Barakat, 14 personen. Zoals jullie in het vorige verhaal konden lezen was Lina uitgeroepen tot onze
reisleider met Mario als assistent. Eenmaal door de handbagage check, waar Dylan werd uitgekozen voor een willekeurige check, konden we naar onze gate lopen waar we nog zo’n anderhalf uur hebben
gewacht. Nadat we onze paspoorten en boardingpass weer hadden laten zien konden we het vliegtuig in, waar iedereen meteen een glimlach op hun gezicht kreeg omdat er een ‘’geluidloze’’ baby achterin
zat. Dit was helemaal niet zo erg totdat er een oorverdovend geluid uitkwam. Eenmaal 15 minuten onderweg kregen Harald en Jane zelfs andere plaatsten aangeboden omdat de baby maar bleef schreeuwen.
Verder verliep de vlucht van Madrid naar Brussel perfect.Aangekomen in Brussel kregen we onze koffers weer terug en konden we eindelijk door de deur lopen waar we de meeste van onze lezers (jaja)
tegemoet kwamen. Na iedereen weer welkom geheten te hebben en overal bedankjes gehoord te hebben stroomde iedereen zo’n beetje weg.
Naar mijn mening was dit de mooiste reis
die ik ooit heb meegemaakt.
Wat recensies uit de groepsapp van de leerlingen en leraren:
Sietske Zwiebel: Dames en heren.. Thanks voor de hilarische twee weken.. mijn cadeau ligt nog even in de koffer maar komt helemaal goed. En hoe was het water??
Jasper Linders: Jullie ook allemaal bedankt!! Het kraanwater is zo lekker dat ik er dadelijk onder ga douchen haha.
Lina El Barakat: Het was echt geweldig!!
Sabine Vos: Ja inderdaad! Bedankt allemaal!!
Nienke Rusch: Jaaa echt super leuk met iedereen!!!
Sabien van der Grift: Ik vond het ook super leuk en gezellig! Bedankt!
Jolie Tops: Super bedankt iedereen voor de 2 top weken!
Colette van Happen: Deze 2 weken waren super, bedankt iedereen!
Jip Boer: Ik weet niet of er nog veel manieren zijn om hetzelfde te zeggen maar toch iedereen bedankt voor de gave reis.
Dylan Picus: Sowieso de vetste reis die ik ooit heb gemaakt.
Jane Deijnen: Jaa was echt super, sowieso nooit vergeten.
Harald List: Dit was de beste reis ooit, iedereen hartelijk bedankt voor deze twee weken.
En om af te sluiten willen Jasper en ik, (Levy) nog zeggen dat dit zeker een reis is geweest waar dingen zijn gebeurd die altijd bij ons zullen blijven. In een woord:
perfect!
Vandaag was alweer de laatste dag in Cusco. Dit was echter een hele speciale dag omdat we voor het eerst uit mochten slapen (en wel tot8:00). De dag begon natuurlijk weer met het inpakken van de
koffers en een lekker ontbijtje. Ook zijn we vandaag opnieuw wezen pinnen en vervolgens naar een lokalemarkt in Cuscogegaan. Deze markt heette San Pedro.
Op deze markt kwam alles bij elkaar. Van souvenirs tot stinkend
varkensvlees. Daarna zijn we terug gelopen naar Plaza de Armas en hebben we nog tijd gekregen om wat te gaan eten en nog enkele souvenirs te kopen. Rond 13.00 werden weer door een busje opgehaald
om Cusco te verlaten en onze laatste dag in Lima door te brengen. En daar zaten we dan, alweer te wachten op het vliegtuig die, wat een verassing, weer eens vertraging had.
Al met al zijn we veilig aangekomen in Lima waar we een
hostelovernachting hadden staan in 'The Place'. Ik weet alleen niet zeker of deze naam helemaal correct is aangezien je het stof van de vensterbank af kon schrapen. Nadat dat we even bij waren
gekomen van de vlucht en de busreis naar het hostel, was het tijd om wat te gaan eten. Voor de verandering aten we vanavond bij een Italiaans restaurant genaamd La Bachete.
Ik vond het heerlijk en het was een hele gezellige avond. Op onze
weg naar de supermarkt om onze dagelijkse flesjes water te halen, kwamen we plotseling nog een paar van onze hosts tegen waaronder Nicole en Jois. Het was een spontane ontmoeting. Hierna gingen de
meesten naar de hotel kamer waar sommigen nog even bij elkaar hebben gezeten. Morgen hebben nog (bijna) een dag in Lima waarna we vervolgens vertrekken naar Nederland.
Gisterochtend zijn we om 4:37 opgestaan in Machu Picchu Pueblo na een wekker die niet af wilde gaan en begonnen we de dag met een heerlijk ontbijt met voornamelijk fruit. Om 5:30 moesten we
verzamelen in de lobby terwijl iedereen eruit zag als een zombie door het "lange slapen".
Na onze tickets voor de bus en Machu Picchu gekregen te hebben,
vertrokken we uiteindelijk om 5:45 naar de bushalte om vervolgens naar Machu Picchu te gaan met de bus. Eenmaal aangekomen bij de halte ontdekte Jip dat zijn paspoort nog in zijn tas lag.
Vervolgens rende hij naar het hostel waarna hij net op tijd terug kwam voor de bus. Toen we met de bus vertrokken baanden we ons een weg door het wonderschone Amazone regenwoud dat bedekt was met
een dikke laag wolken.
Al gauw begonnen we
hoger te komen en ontdekten we de gigantische bergen omringd met een wolkendeken. Toen we nog hoger gingen, konden we even een blik werpen op een van de terrassen van de "verloren" Quechuastad.
Onze gids vertelde namelijk dat de lokale bevolking al die tijd al af wist van de Quechua stad Machu Picchu. We hadden het mooiste uitzicht over Machu Picchu dat er was; het dorp was namelijk
helemaal gehuld in de mist.
Nadat de zon
om 7:00 op kwam verdween de mist een tijdje en kwam het tien keer zo erg terug. Gelukkig verdween dit snel waardoor we een verbazingwekkend overzicht hadden over Machu Picchu. Na geprobeerd te
hebben een groepsfoto te maken, gingen we verder met onze gids. Eerst over de terrassen waar de Quechua's onder andere coca bladeren, cacao, mais en tarwe verbouwden. Vervolgens liepen we verder
naar de residenties van de inwoners en de zonnewijzer, een van de belangrijkste plaatsen op Machu Picchu.
We vervolgden onze trip door de stad naar het Inca-paleis en de
wereldberoemde zonnetempel, hier kondende Quechua's zien welk seizoen en zelfs welke maand en dag het was. Daarna bezochten we de andere kant met o.a. de heilige rots die een "replica" is van de
tegenoverstaande berg. Na nog een insect te hebben gezien (en ook deze te hebben omgedoopt naar onze Robin), hadden we even tijd om wat te chillen en foto’s te maken.
Daarna zijn we gaan genieten van het uitzicht (in yogapants), om daarna
onze tour te beëindigen en weer naar beneden te gaan om onze paspoorten te bestempelen met een stempel van Machu Picchu.
Eenmaal beneden hadden we tijd om even wat souvenirs en eten te kopen
voor de vluchten die we vandaag en morgen gaan maken. Na onze tassen te hebben gepakt en ze te verzamelen in de lobby zijn we richting het station gelopen om de trein te nemen die om 16:12 vertrok
naar Ollantaytambo, daarna zijn we in een busje door gereden naar Cuzco. Aangekomen in Cuzco pakten we onze koffers (die we daar hadden achtergelaten) en gingen we naar onze nieuwe kamers. Na een
kwartiertje moesten we alweer bij elkaar komen om avond te gaan eten bij een goed restaurant waar Sietske en Robin al eerder hadden gegeten.
Robin raadde ons aan om de alpaca-burger te nemen, die erg goed
smaakte. Hierna zijn de meesten naar een lokale salsabar gegaan waar nogal gênante danspassen zijn gemaakt...Ondanks de vroege ochtend was het een geweldige dag.
De dag begon met een goed ontbijt aan te lage tafels in ons hotel in Urubamba, wel jammer dat het hele hotel vol zat met overjarige Australiers. Daarna vertrokken we op de Peruaanse acht uur
(oftewel 8:30) naar de Chinchero, die in een klein dorpje op 3800 meter hoogte wonen.
Daar hebben we coca-thee gedronken en een demonstratie gekregen van
een van de Chinchero van hoe de wol van schapen, alpacas en llamas wordt bewerkt tot kleedjes en kleren. Na de demonstratie kregen we de mogelijkheid om alpacas en llamas te voeren, wat vrij
gevaarlijk was omdat een van de llamas bezig was een doel te zoeken om te bespugen.
Daarna zijn we naar Moras gegaan, waar we agriculturele terrassen
hebben gezien die door de Quechua gebruikt werden om planten te kweken. Jammer genoeg kon je bij het grote amfitheater niet naar het laagste punt, maar een eindje verderop had je een kleinere waar
je wel naar beneden mocht.
Toen we
vertrokken werden we aangesproken door een toerist dat het eigenlijk niet de bedoeling was om naar beneden te gaan, onze gids had ons echter gezegd dat het mogelijk was. Toch besloten een stel
eigenwijze Amerikanen brutaal tegen de adviezen van de toerist in te gaan en toch naar het middelpunt van de terrassen te gaan.
Na wat Koreanen de bosjes in te zien verdwijnen zijn we doorgegaan
naar Moray, waar een zoutmijn met 4000 putten ligt. Vrijwel elk gezin in het dorp bezit een of twee putten van de mijn. Ook hebben we in Moray een nieuwe diersoort ontdekt die nu naar Robin is
vernoemd (Robinus Peijperanius). Na Moray bezocht te hebben reden we door naar Ollantaytambo, de plaats waar Pachacuti gewoond zou hebben tijdens zijn tijd als koning van het Inca imperium.
Na 200 traptreden te hebben beklommen met
een manke gids kregen we te horen en te zien wat de Quechua allemaal hadden bereikt tijdens het regeren van Pachacuti en zijn zonen. Na hijgend beneden te komen van de tempel, konden we nog
stressen omdat de chauffeur van onze bus besloten had nog even een stukje te gaan rijden. Gelukkig waren we nog wel op tijd voor de trein waarmee we vertrokken naar ons hotel dichtbij Machu Picchu.
Na lekker gegeten te hebben in een goed
restaurant zijn de meesten vroeg naar bed gegaan omdat we de dag erna om half 5 op moesten staan om andere toeristen bij Machu Picchu zo veel mogelijk te ontwijken.
Nadat we bij het beeld waren geweest reden we verder richting de
Heilige Vallei. Toen we hier een aantal foto's hadden geknipt gingen we verder naar een opvangcentrum voor verwaarloosde en/of gewonde dieren. Hier zitten dieren die bedreigd worden zoals de
condor of dieren die mishandeld of aangereden zijn: lama’s, alpaca’s, schildpadden, papegaaien etc.
Vanuit het opvangcentrum reden we weer verder door de Heilige
Vallei. Na ongeveer een uur gereden te hebben kwamen we aan op de volgende locatie: een Inca-site in de buurt van Pisaq. Een soort dorp op 3500 meter hoogte met mooie uitzichten over de Heilige
Vallei.
We kregen van de gids heel veel
informatie over de gebruiken en tradities van de Inca’s. Zo hebben de Peruaanse vrijgezelle vrouwen hele kleurrijke kleding aan en de getrouwde vrouwen wat ‘rustigere’ kleding. De meeste
Peruaanse vrouwen trouwen al op hun 16e of 17e, terwijl dat vroeger nog veel eerder was.. Nadat we hier anderhalf uur hebben rondgelopen reden we richting Urubamba.
Waar we eerst in een restaurant
lunchten waarna we richting ons hotel gingen om vervolgens te gaan zwemmen in het ijskoude water met 14 personen (waaronder Sietske). Om 7 uur zaten we in het restaurant. Door de wederom
geweldige service waren we dit maal om half 9 aan het eten.
Hierna gingen de meesten naar de hotelkamer waar sommigen gingen
slapen en anderen nog even bij elkaar hebben gezeten. Morgen reizen we verder in de richting van Machu Picchu.
Vandaag vervolgden wij onze reis richting Cusco. Nadat we om 6 uur 's ochtends plaatselijke tijd aanwezig moesten zijn voor het vertrek van de bus (richting het vliegveld) vertrokken we
uiteindelijk pas om 6.30 door het Peruaans half uurtje. Nadat we afscheid namen van onze gastgezinnen (die in de meeste gevallen ons geweldig verzorgd hebben)vertrokken we. Voor de meesten was dit
een zwaar afscheid, aangezien zij elkaar waarschijnlijk niet meer zullen zien.
Nadat we waren
aangekomen in het hotel genaamd "Inkarri hostel" (voor de geïnteresseerden), was er tijd om even de koffers uit te pakken, bij te komen van de reis en te wennen aan het andere klimaat en de
hoogte.
Na enige tijd gerust te hebben was
het tijd om een ronde door de stad te maken. Na het bezoek aan het Plaza de Armas was er tijd voor lunch, het kopen van souvenirs en shoppen. We wilden de weg terug inslaan, maar voor dat dit
mogelijk was moest er nog even gepind worden. En u raadt het al ook dit ging mis... nadat de transacties van 1 van de leerlingen en natuurlijk onze docent meneer de Peijper waren voltooid gaf deze
automaat, wonder boven wonder, de pinpas wel terug. Maar, en nu komt het, het gepinde bedrag hebben zij nooit gezien.Toen zij het noodnummer van de desbetreffende bank belden, kwam er geen gehoor.
Waarschijnlijk wordt het (gelukkig) niet afgeschreven van onze rekening. We besloten naar huis te gaan waarna we tijd hadden om op te ruimen en/of te praten.
's Avonds gingen we richting een Peruaans restaurant waar ze, voor de
insiders, behoorlijk pittige Tabasco hebben. We hebben lekker gegeten met de hele groep en de meesten sloten af met een coca-thee die helpt tegen de hoogte maar rond half 10 was iedereen wel
behoorlijk moe van de hoogte en zijn we terug gelopen naar ons hostel.
Morgen begint de tour door de Heilige Vallei rond Cusco en trekken we verder richting Machu Picchu.
Onze laatste dag in Lima zit er al weer op. Wat is de tijd snel gegaan!
Vandaag was een hele bijzondere dag.
Vanochtend zijn we voor de laatste keer naar Pamplona gegaan. We zijn om 7 uur 's ochtends vertrokken om het huis af te maken en de puntjes op de i te zetten. Dit was vooral puin ruimen, golfplaten
sjouwen voor het dak en heel veel schilderen. We hebben deze uren behoorlijk hard gewerkt om te zorgen dat het huis helemaal af was en de familie erin kon trekken.
Misschien waren we wel iets te fanatiek aangezien Harald al na 1
minuut een snee in zijn oog had omdat er een steen tegen aan kwam. Gelukkig bleek het mee te vallen en kon hij weer verder. In no time hebben we het huis af kunnen maken door veel te zagen, boren,
timmeren, schilderen en puin ruimen rondom het huis. Om het resultaat extra feestelijk te maken hebben we een lange slinger met ballonnen en serpentine gemaakt en opgehangen.
De familie was heel erg blij en ze trokken meteen in
het huis: de moeder begon de vloer al te poetsen nog voor wij helemaal klaar waren. Het was heel fijn om deze mensen zo blij te zien. Met een hamer die de ouders tegen een fles champagne aan
sloegen werd het nieuwe huis officieel geopend en gaf de man nog een toespraak voor ons omdat hij het super fijn vond dat we hem geholpen hadden bij het bouwen van zijn nieuwe huis.
Toen we de kadootjes die we mee hadden
genomen van thuis tevoorschijn haalden kwamen er van alle kanten kinderen naar onze bus toe. Ze waren overal blij mee. De gezichten van de kinderen waren geweldig en dan weet je meteen waar je al
die uren voor hebt lopen zweten. Een glimlach op het gezicht van zo'n klein kindje als je hem of haar een ballon, puzzel of knuffel geeft is onbetaalbaar.
Ook hebben we al het eten dat over was van de afscheidslunch van
gisteren meegenomen en aan de familie (bestaande uit een vader, moeder en 7 kinderen) gegeven. Super blij waren ze ermee. We hebben echt het gevoel gehad hier iets te kunnen betekenen want door
onze inspanningen heeft een hele familie nu een beter huis in de sloppenwijken van Pamplona.
Om 1 uur waren we weer terug op school en
de rest van de middag hebben we doorgebracht bij een Peruaans meisje rondom haar huis. We hebben gezwommen en een leuke tijd gehad.
Morgen gaan we naar Cusco toe. Het afscheid zal moeilijk worden aangezien we in de afgelopen week best wel een hechte groep zijn geworden. Helaas is de tijd in Lima voorbij...
Lina en Jolie
Als je bij de foto's naar onderen scrollt dan krijg je elke keer de nieuwste foto's te zien..
Vandaag (vrijdag de 24e) stond geheel in het teken van een dagje school beleven op het Casuarinas College! Ik kan nu al zeggen dat het compleet anders was dan op het Stedelijk!
We verzamelden al vroeg op het
schoolplein en gingen om 08.10 naar onze eerste les: Arts. Bij Arts hebben we 2,5 uur lang gekleid in tweetallen. De lerares heeft ons eerst wat kleitechnieken uitgelegd in het Engels. De opdracht
was om er iets van Lima in te verwerken, dit mocht jouw eigen mening over de stad zijn!
Na Arts zijn we naar een voorlichting van een Australische
universiteit geweest! Na dit uur konden we nog kiezen tussen een uurtje business of natuurkunde. Hier werd het ook weer duidelijk dat de Peruanen op een iets andere manier les krijgen..
Voor de laatste les van de dag hadden we gym, samen
met de 4e klas van het Casuarinas. Voor gym zijn de Peruanen ooit een keer ingedeeld in een groepje en tot vandaag de dag doen ze in groepsverband nogsteeds samen met dezelfde mensen. Er zijn 4
teams: rood, geel, blauw en groen. Iedere leerling heeft een shirtje van zijn kleur die hij/zij dus ook draagt bij gym! We hebben gevolleybald, touwtje getrokken, geprobeerd een voetbal om te laten
vallen d.m.v. het gooien van een tennisbal en een beetje gebasketbald.
Om half 4 zat de dag erop qua lessen
volgen. Omdat het vrijdag was, en wij zondag al naar
Cuzco gaan, hadden wij een afscheidslunchmet de leraren. Het was heel erg leuk en we
hebben een Casuarinas teddybeer gekregen!
Rond half 5/5 uur ging iedereen richting huis om iets voor zichzelf te doen. Sommigen
gingen shoppen, uiteten, naar de bioscoop etc. Daarna hadden we nog een feestje bij een
meisje thuis. Behoorlijk laat doken we ons bed in en dat terwijl we de dag daarop weer
vroeg op moesten...
Ciaociao, Lina
Als je bij de foto's naar onderen scrollt dan krijg je elke keer de nieuwste foto's te zien..
